Genotype by environment interaction in maize breeding

Abstract

Because proximity measures occur in pairs where both, similarity and dissimilarity measures exploit the same type of information, companion classification and ordination techniques can be applied. They complement each other in analysis of genotype by environment interaction (GxE) data. Choice of method, companion diagnostics and graphical presentation are required within each of methodologies. By clustering of 12 genotypes into 5 groups, 96.26% of variability for genotypes contained in original data is kept. By applying same analysis for environments, 96.45% of variability contained in original data matrix is kept with grouping of 31 environments into 11 groups. Caused by genotypes and environments grouping 78.10% of GxE variability contained in original data matrix remained in analysis of such two-way reduced data. Based on shown results, it is not possible to define smaller growing regions. Clustering of environment can be useful not only for defining mega environments but also for smaller growing regions defining only in combination with some of additional analysis (AMMI, discrimination analysis, correspondent analysis etc.). In such kind of analysis experience of investigator would be of great importance. Choice of test sites for breeding programme can be made based on obtained grouping to a limited extent (rather for restructuring existing test sites network in order to obtain 'better' information with same number of test sites then for its rationalization with number of test sites decreasing).

Kako se mere sličnosti i različitosti uvek javljaju u paru, i kako obe koriste isti tip informacije, moguće je istovremeno primeniti združene tehnike klasifikacije i ordinacije. One dopunjuju jedna drugu u analizi interakcije genotipa i spoljašnje sredine. Izbor metoda, dijagnostike i grafičkog predstavljanja se pojavljuje kao zahtev u okviru svake od metodologija. Grupisanjem 12 genotipova u pet grupa, 96.26% varijabilnosti sadržane u originalnim podacima je sadržano. Primenom iste analize za spoljašnje sredine, 96.45% varijabilnosti je zadržano u analizi grupisanjem 31 spoljašnje sredine u 11 grupa. Usled ovakvog grupisanje 78.10% interakcijske varijabilnosti sadržane u originalnoj matrici je zadržano u analizi ovako dvostruko redukovanih podataka. Na osnovu iznetih rezultata nije moguće jasno definisanje manjih regiona gajenja. Grupisanje spoljašnjih sredina može biti korisno ne samo za definisanje velikih regiona gajenja, već i manjih, samo u kombinaciji primenjene metodologije sa nekim dodatnim analizama (AMMI, Diskriminaciona analiza, korespodenciona analiza itd.). U takvim analizama, iskustvo istraživača je od velikog značaja. Na osnovu iznetih rezultata, izbor test lokacija može biti učinjen u ograničenoj meri (pre u smislu restruktuiranja mreže ogleda u cilju dobijanja pouzdanijih informacija nego njenoj racionalizaciji u smislu smanjenja broja lokacija).